เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2565 สำนักงานฯ ได้จัดพิธีมอบรางวัล FoTS 2022 ให้กับ ดร. โจนาธาน สลีแมน ผู้อำนวยการศูนย์สุขภาพสัตว์ป่าแห่งชาติ Center Director for the USGS National Wildlife Health Center (NWHC) ณ ห้องประชุม ศูนย์สุขภาพสัตว์ป่าแห่งชาติ (NWHC) ที่เมืองแมดิสัน รัฐวิสคอนซิน ดร. สลีแมนมีส่วนสำคัญในการพัฒนาวงการสัตวเวชศาสตร์ของไทย โดยเป็นผู้บุกเบิกและการเชื่อมต่อเครือข่ายศูนยสุขภาพสัตว์ป่าให้กับประเทศไทย เพื่อให้เป็นจุดเชื่อมโยงการดูแลสัตว์ป่าทั้งในพื้นถิ่นและที่อพยพข้ามแดนตามฤดูกาล โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับมิติงานด้านเวชศาสตร์แบบ One Health นอกจากนี้ ในการประชุม STA ทั้งสองครั้งที่ผ่านมา ดร. สลีแมน ได้เข้าร่วมกลุ่มผู้แทนจากสหรัฐฯ ในการหารือเจรจาในคณะทำงานด้าน Biodiversity and Wildlife ด้วย ปัจจุบัน ดร. สลีแมนได้เข้าร่วมการอบรมที่ทำเนียบขาวในโครงการ White House Leadership Development Program ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2565 ถึงกันยายน 2566
การมอบรางวัลครั้งนี้มีผู้เข้าร่วมจำนวน 5 คน โดยมี David Blehert หัวหน้างานวิทยาศาสตร์ปฏิบัติการ NWHC Rebecca Schroeder ผู้ช่วยผู้บริหาร NWHC และ LeAnn White รองผู้อำนวยการ NWHC เข้าร่วมแสดงความยินดี ดร. สลีแมน ซาบซึ่งและขอขอบคุณมายังท่าน ปอว. ที่ได้มอบรางวัลอันทรงเกียรตินี้
ศูนย์สุขภาพสัตว์ป่าแห่งชาติ USGS National Wildlife Health Center (NWHC)
ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2518 ณ เมืองแมดิสัน รัฐวิสคอนซิน เป็นห้องปฏิบัติการชีวการแพทย์ที่อุทิศตนเพื่อประเมินผลกระทบของโรคที่มีต่อสัตว์ป่า และค้นหาเชื้อโรคต่างๆ ที่มีส่วนทำเกิดการสูญเสียของสัตว์ป่า ปัจจุบัน NWHC มีห้องปฏิบัติการความปลอดภัยทางชีวภาพระดับ 3 (BSL-3) และความปลอดภัยทางชีวภาพระดับ 2 (BSL-2) และเป็นศูนย์ระดับชาติเพียงแห่งเดียวที่อุทิศให้กับการพัฒนาวิทยาศาสตร์สุขภาพสัตว์ป่าให้ก้าวหน้าเพื่อประโยชน์ของสัตว์ มนุษย์ และสิ่งแวดล้อม NWHC ดำเนินงานโดยการให้ข้อมูล ความช่วยเหลือทางเทคนิค และการวิจัยเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพสัตว์ป่าระดับชาติและระดับนานาชาติ คอยติดตามและประเมินผลกระทบของโรคต่อประชากรสัตว์ป่า กำหนดความสัมพันธ์ของระบบนิเวศที่นำไปสู่การเกิดโรค ถ่ายทอดเทคโนโลยีการป้องกันและควบคุมโรค และให้คำแนะนำ การฝึกอบรม และความช่วยเหลือในพื้นที่เพื่อลดการสูญเสียสัตว์ป่า สำนักงานฯ ได้หารือกับ ดร. สลีแมนและเยี่ยมชมห้องปฏิบัติการภายใน NWHC นำโดย David Blehert หัวหน้างานวิทยาศาสตร์ปฏิบัติการ NWHC โดยมีสาระสำคัญดังนี้
การหารือความร่วมมือ
สำนักงานฯ ได้หารือร่วมกับ ดร. สลีแมน เกี่ยวกับความร่วมมือที่ NWHC และมหาวิทยาลัยมหิดลและ
ราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ได้ดำเนินการร่วมกันในปัจจุบันละแนวทางการขยายความร่วมมือในอนาคต โดยที่ผ่านมา
ดร. สลีแมน ได้ร่วมพัฒนาโครงการ OIE Twinning Laboratory เป็นโครงการร่วมระหว่างคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล และ NWHC เพื่อจัดตั้ง OIE Collaborating Center for Wildlife Health and Zoonotic Diseases in the Asia-Pacific region ณ คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล โดยมีเป้าหมายสูงสุดในการเสริมสร้างศักยภาพในการเฝ้าระวังโรคทั่วไปและรับมือกับโรคอุบัติใหม่ (EIDs) และบุคลากรด้านสุขภาพสัตว์ป่า
กิจกรรมในอนาคตจะรวมถึงการประชุมเชิงปฏิบัติการ "ฝึกอบรมผู้ฝึกสอน" สำหรับสัตวแพทย์ของกรมอุทยานแห่งชาติและพันธุ์พืชแห่งประเทศไทย เพื่อสอนให้ผู้ฝึกสอนรู้วิธีการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ภาคสนามเกี่ยวกับเทคนิคด้านสุขภาพสัตว์ป่า และการประชุมเชิงปฏิบัติการสำหรับเจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัยมหิดลเกี่ยวกับการจัดการเครือข่าย นอกจากนี้ NWHC อยู่ระหว่างการจัดทำหนังสือข้อตกลงกับราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ เพื่อเพิ่มโอกาสในการแลกเปลี่ยนระหว่างนักวิทยาศาสตร์ของสหรัฐฯ และประเทศไทย
นอกจากนี้ สำนักงานฯ ได้แจ้งความคืบหน้าเกี่ยวกับการเตรียมการประชุม JCM ในปี 2566 ให้ ดร. สลีแมนได้รับทราบ โดย ดร. สลีแมนยินดีให้ความร่วมมือเป็นตัวแทนสหรัฐฯ ในการหารือเจรจาในคณะทำงานด้าน Biodiversity and Wildlife ด้วยอีกเช่นเคย
การเยี่ยมชมห้องปฏิบัติการ
ห้องปฏิบัติการชันสูตรและพยาธิวิทยา (Necropsy & Pathology Lab) ดำเนินการโดยนักพยาธิวิทยาทางสัตวแพทย์และเจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคการชันสูตรที่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการ ซึ่งมีหน้าที่หลักในการหาสาเหตุการตายของสัตว์ ด้วยการตรวจสอบซากสัตว์เพื่อยืนยันชนิดและสภาพ รวบรวมและประมวลผลภาพถ่ายและภาพถ่ายรังสี ทำการชันสูตรโดยละเอียด เก็บตัวอย่างที่เหมาะสมสำหรับการตรวจทางเนื้อเยื่อ และรวบรวมและส่งตัวอย่างเนื้อเยื่อที่เหมาะสมสำหรับการประเมินทางห้องปฏิบัติการเพื่อการวินิจฉัยด้านมิญชวิทยา การหาสาเหตุการตายมีความสำคัญอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการตรวจสอบหาโรคอุบัติใหม่และโรคที่ทำให้ประชากรสัตว์ป่าลดลงหรือรบกวนระบบนิเวศอย่างมาก
ภายในสิ้นปี 2558 ความสูญเสียที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคไข้หวัดนกเกินกว่า 50 ล้านตัวในสัตว์ปีก ส่งผลให้เกิดผลกระทบทางเศรษฐกิจมากกว่า 3 พันล้านดอลลาร์ ในระหว่างปี 2559 ถึง 2564 NWHC จึงได้ทดสอบซากนกป่ากว่า 4,000 ตัว และเก็บตัวอย่างกว่า 12,000 ตัวอย่างจากนกป่าที่มีสุขภาพดีเพื่อหาไวรัสไข้หวัดนก แม้จะตรวจไม่พบเชื้อ HPAI (Highly Pathogenic Avian Influenza A(H5N1) ในตัวอย่างเหล่านี้ แต่ได้ตรวจเจอไวรัสไข้หวัดนกที่ก่อโรคในระดับต่ำในตัวอย่างราว 3,600 ตัวที่มีการแสดงลักษณะเฉพาะ ซึ่งให้ข้อมูลที่สำคัญแก่เจ้าหน้าที่ด้านสัตว์ป่าและการเกษตรเกี่ยวกับการกระจายเชิงพื้นที่และสายพันธุ์ของไวรัสไข้หวัดนกที่หมุนเวียนอยู่ในสัตว์ป่าของสหรัฐฯ
ห้องปฏิบัติการไวรัสวิทยาวินิจฉัย (Diagnostic Virology Laboratory (DVL)) ทำการแยกและระบุไวรัสทั่วไปและไวรัสชนิดใหม่จากตัวอย่างการวินิจฉัยและการวิจัย DVL มีความเชี่ยวชาญในการตระหนักถึง การเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาในการเพาะเลี้ยงเซลล์และผลกระทบต่อไข่นกในตัวอ่อนที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัส การทำการแยกไวรัสในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อต้องใช้สายพันธุ์เซลล์ที่เหมาะสมสำหรับโฮสต์ของสัตว์ เช่น เซลล์ไฟโบรบลาสต์ตัวอ่อนเป็ดมัสโควี (MSDEF) ไตสุนัขมาดิน-ดาร์บี้ (MDCK) ไตลิงเขียวแอฟริกัน (VERO) และเซลล์ปลาม้าลาย (ZF4) ตรวจหาผลไซโตพาทิกโดยทั่วไปด้วยกล้องจุลทรรศน์ในการเพาะเลี้ยงเซลล์เพื่อหาไวรัสที่รู้จักและผลไซโทพาทิกที่ผิดปรกติสำหรับไวรัสใหม่ที่เป็นไปได้ หลังจากนั้นจึงทการแยกไวรัสในไข่ไก่ตัวอ่อน 2 วิธี: การฉีดวัคซีน Allantoic (ตัวอย่าง: ไวรัสไข้หวัดนก (AIV) และ avian paramyxovirus (APMV)) และการฉีดวัคซีนเยื่อหุ้มเซลล์คอริโออัลลันโทอิก (CAM) (ตัวอย่าง: ไวรัสฝีนก
